Author :
Abstract
- yüzyılda Almanya’nın hızlı gelişimini ve sömürgecilik faaliyetlerini Ortadoğu üzerindeki politikalarının neler olduğunu dönemin kaynaklarını da inceleyerek belirtmeye çalıştım. Almanya’nın tarihçesi hakkında daha fazla bilgi edinmek için farklı kaynaklara başvurduğumuzda Almanya’nın, Fransa’dan sonra 1789 ihtilalinden en çok etkilenen ülke olduğunu görmüş olduk. 1789 ihtilalinin de gelişim ve sömürgecilik üzerinde etkisinin ne boyutta olduğunu görmüş olduk. Almanya 19.yüzyıldan sonra izlediği sömürgecilik faaliyeti sayesinde büyüme kapasitesi yüksek iken bu durum Osmanlı’da tam tersine gerçekleşmiştir. Almanya sömürgecilik faaliyetlerine başlarken dünyanın egemen güçleri ile mücadeleye gireceğini bilmekteydi. Sömürgecilik faaliyetlerin de geç kalan Almanya daha sömürülmemiş Ortadoğu ülkelerine doğru yönelme planı yapmıştır. Almanya’nın yöneldiği iki devlet vardır. Biri İran diğeri ise Osmanlı Devletidir. Osmanlı Devleti’nin kendini yalnız hissedip tek dostunu Almanya olarak görmesi sonucunda Almanya sömürgeciliğin bir kolu olan kendi kültürünü Osmanlı Devletine yerleştirmeye başlayacaktır. Almanya askeri konular başta, İslam’a yakınlık, demiryolları ve okullar açarak Osmanlı Devleti’nin içişlerine müdahale şansı bulacaktır. Bu çalışmamızda II. Abdülhamid döneminde Osmanlı-Almanya ilişkilerinin gelişim merhalelerini inceleyeceğiz.
Keywords
Abstract
In the 19th century, I tried to indicate the rapid development of Germany and its colonial activities by examining the sources of the period, what their policies on the Middle East were. When we turned to different sources to learn more about the history of Germany, we saw that Germany was the country most affected by the 1789 revolution after France. We have seen the extent of the impact of the 1789 revolution on development and colonialism. While Germany had a high growth capacity thanks to the colonial activities it followed after the 19th century, this situation happened in the Ottoman Empire on the contrary. As Germany started its colonial activities, it knew that it would fight with the ruling powers of the world. Germany, which is also late in colonial activities, has made a plan to move towards the Middle Eastern countries that have not yet been exploited. There are two states to which Germany is headed. One is Iran and the other is the Ottoman Empire. As a result of the Ottoman Empire feeling lonely and seeing Germany as its only friend, Germany will begin to place its own culture, which is a branch of colonialism, in the Ottoman Empire. Germany will find the chance to intervene in the internal affairs of the Ottoman Empire by opening military issues, proximity to Islam, railways and schools. In this study, II. We will examine the development stages of Ottoman-German relations during the reign of Abdülhamid.
Keywords
- Albayrak, Mustafa, “Osmanlı-Alman İlişkilerinin Gelişimi ve Bağdat Demiryolu’nun Yapımı”, OTAM(Ankara), s,6,1995.
- Alkan, M. Nail, “Hayranlık, Dostluk ve Çıkar Üçgeninde Türk-Alman İlişkileri”, Sosyal Bilimler Dergisi, s,3, Nisan, 2015.
- Altıntaş, Yusuf, Ziya, “Otto Von Bismarck ve Osmanlı’daki İmajı”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2012.
- Avcı, Remzi. “Sömürünün Ulaşım Aygıtları: Bağdat Demiryolu Özelinde Alman Emperyalizmi”. Mukaddime 6, s, 2, 28 Ocak 2016.
- Aydın, Ayşe. “Türkiye-Almanya Dostluk Antlaşması (3 Mart 1924)”. Sosyal Bilimler Dergisi 19, s, 1 Haziran 2017, 21-107.
- Başaran, Ali, Annales Araştırma Yöntemine Göre Türkiye’nin Uluslararası Politikadaki Yeri ve Rolünün Değişimine Rusya’nın Etkisi 1699-2017, Form Ofset, İmaj Yayınevi, Ankara, 2018.
- Bulut, Mehmet ve Muhammet Enes Kala, Nuri Salık, ve Maşallah Nar, Sultan II. Abdülhamid Dönemi Siyaset-İktisat-Dış Politika-Kültür-Eğitim, Erkam Matbaası. C. 1,İzü Yayınları, İstanbul, 2019.
- Earle, Edward Mead, Bağdat Demiryolu Savaşı, Çev: Kasım Yargıcı, Milliyet Yayınları, İstanbul, 1972.
- Goltz, Colmar, Von Der, Yirminci Yüzyıl Başlarında Osmanlı- Alman İlişkileri Golç Paşa'nın Hatıratı, Çev: Faruk Yılmaz, İz Yayıncılık, İstanbul, 2012.
- Işık, Zekeriya. “19. Yüzyıl Osmanlı Dış Politikası Üzerinde İngiliz Tesiri”. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s, 2, 2011.
- Karadağ, Cafer, Tayyar, “Alman Federalizminin Tarihsel Süreçteki Gelişimi”. Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 13, s, 2, 30 Haziran 2015.
- Kılıç, Sezen, Türk-Alman ilişkileri ve Türkiye’deki Alman okulları: 1852’den 1945’e kadar, Maltepe, Atatürk Araştırma Merkezi, Ankara, 2005.
- Kırel, Serpil, ve Oya Kasap Ortaklan, “Alman İmparatoru II. Wilhelm’in Osmanlı İmparatorluğu’nu Son Ziyareti (1917)”, Sinema Araştırmaları Dergisi 9, s,1 10 Mayıs 2018, 58-113.
- Kurtaran, Uğur. “Osmanlı Prusya İlişkilerinin Gelişiminde Prusya Elçisi Karl Adolf Von Rexin’in Faaliyetleri (1755-1761)”, Uluslararası İlişkiler Dergisi 12, s, 47, 29 Aralık 2015, 31-115.
- Mahmud Muhtar ve Erol Kılınç, Maziye Bir Nazar: Berlin andlaşmasından Harb-i Umûmî’ye kadar Avrupa ve Türkiye-Almanya Münasebetleri, Ötüken Kültür Serisi, İstanbul, 1999.
- Orhan, Sibel. “Alman İmparatoru II. Wilhelm’in Weltpolitik Siyaseti Çerçevesinde Osmanlı Topraklarını İkinci Ziyareti (1898)”, Journal of History Culture and Art Research 7, s, 5, 31 Aralık 2018.
- Ortaylı, İlber, İkinci Abdülhamit Döneminde Osmanlı İmparatorluğu’nda Alman Nüfuzu, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara, 1981.
- Ortaylı, İlber, Osmanlı İmparatorluğu’nda Alman Nüfuzu, Alkım Yayınevi, İstanbul, 2006.
- Potyemkın, Vladimir, Uluslararası ilişkiler Tarihi – 1 Diplomasi Tarihi, Çev: Atilla Tokatlı, Evrensel Basım Yayınları, İstanbul, 2009
- Özgüldür, Yavuz. “Yüzbaşı Helmut Von Moltke’den Müşir Liman Von Sandres’e Osmanlı Ordusunda Alman Askeri Heyetleri”. Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi (OTAM) 4, s, 4,1 Mayıs 1993.
- Özyüksel, Murat. “İkinci Meşrutiyet ve Osmanlı İmparatorluğu’nda Almanya-İngiliz Nüfuz Mücadelesi”. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, s, 38, Mart 2008, 26.
- Winterstetten, K,Von, Berlin-Bağdat Alman Yayılmacılığı ve Osmanlı Politikaları, Çev: Faruk Yılmaz, İz Yayıncılık, İstanbul, 2011. Yıldırım, Elif. “Dağılma Döneminde Osmanlı Dış Politikası”. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul, 2017.
