SINIF ÖĞRETMENLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂ DÜZEYLERİ İLE ÖĞRENEN ÖZERKLİĞİNİ DESTEKLEME DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ
Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda sınıf öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarına yönelik görüşleri belirlenerek, aralarındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 2018-2019 eğitim öğretim yılında Erzincan il merkezi ve merkez beldelerdeki resmi devlet ilkokullarında görev yapan 400 sınıf öğretmeni katılmıştır. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Öğrenen Özerkliğini Destekleme Davranışları Ölçeği” ve “Duygusal Zekâ Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın istatistiksel analizi SPSS-15 paket programı ile yapılmış, verilerin çözümlenmesinde yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, Mann Whitney U-Testi, Kruskal Wallis H Testi ve Spearman Rho korelasyon analizleri kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre sınıf öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının gerekliliğine ilişkin algılar ve bu davranışı sergileme düzeylerinin yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmada ayrıca sınıf öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarını sergileme düzeyleri arasında pozitif yönde, orta düzeyde, anlamlı ilişkiler olduğu belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of this study is to determine the relationship between classroom teachers' emotional intelligence levels and their behaviors to support learner autonomy. In line with this purpose, the relationship between classroom teachers' emotional intelligence levels and their behaviors supporting learner autonomy was investigated by determining their emotional intelligence levels and their perceptions of supporting learner autonomy. The research was carried out with the relational screening model. 400 classroom teachers from official public primary schools in Erzincan city center and central towns participated in the study in the 2018-2019 academic year. The data were collected using the "Personal Information Form", "Behavior Supporting Learner Autonomy Scale" and "Emotional Intelligence Scale". The statistical analysis of the study was made with the SPSS-15 package program, and in the analysis of the data, percentage, frequency, arithmetic mean, standard deviation, Mann Whitney U-Test, Kruskal Wallis H Test and Spearman Rho correlation analyzes were used. According to the results obtained in the study, it was observed that the emotional intelligence levels of the classroom teachers, their perceptions about the necessity of behaviors to support learner autonomy and the level of exhibiting this behavior were high. As a result of these results, it was suggested that classroom teachers plan the learning process with activities that improve emotional intelligence, support students' autonomy in education and training processes, and include students in autonomy processes in line with their skills.
Keywords
- Adiloğulları, G. E. (2013). Beden eğitimi öğretmenlerinin duygusal zekâ ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
- Akçil, M. ve Oğuz, A. (2015). Fen bilgisi öğretmenlerinin öz yeterlilik inancı ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Periodical fort he Languages, Literature and History of Turhish or Turkic, 10(11), 1
- Alkın Şahin, S., Tunca, N. ve Oğuz, A. (2015). Sınıf öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini ve Eleştirisel düşünmeyi destekleme davranışları. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 161-178.
- Asrar-ul- Hug,M., Anwar,S., Hassan,M.(2017). Impact of emotional intelligence on teacher's performance in higher education institutions of Pakistan. Future Business Journal (3),87-89.
- Baymur, F. (2004). Genel psikoloji. Ankara: İnkılap Kitabevi.
- Bender, M. T. (2006). Resim iş öğrencilerinde duygusal zekâ ve yaratıcılık ilişkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Çankaya, Z. Ç. (2009). Özerklik desteği, temel psikolojik ihtiyaçların doyumu ve öznel iyi olma: Öz belirleme kuramı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(31), 23
- Deci, E. L. and Ryan, R. M. (1987). The support of autonomy and the control of behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 53(6), 102-111.
- Doğan, T. (2020). Türkçe öğretmenlerinin sınıf yönetimi becerilerine ilişkin algıları ile duygusal zekâ algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
- Durmuşçelebi, M. ve Çetinkaya, M. (2018). Öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme ve sergileme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(8), 330-348.
- Ekinci, G. (2020). Duygusal zekâ-iş doyumu ilişkisinde iş deneyimin düzenleyici etkileri: Zonguldak il milli eğitim müdürlüğüne bağlı lise öğretmenleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak.
- Erbaş, H. (2018). Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermaye düzeyleri ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal. Üniversitesi, Bolu.
- Eren Yavuz, K. (2013). Çocuğunuzun duygusal zekâ gelişimi için küçük sağlam adımlar. İstanbul: Timaş Yayınları.
- Ertuğrul, N. ve Kutluca, A. Y. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile problem çözme becerileri ilişkisi. Academy Journal of Educational Sciences, 4(1), 1-10.
- Goleman, D. (1995). Duygusal zekâ. (Çev. Banu Seçkin). İstanbul: Varlık Yayınları.
- Göçer, A. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde görevlendirilecek öğretim elemanlarının göreve hazır bulunuşluk durumlarının değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(5), 309-326.
- Güler, A. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin duygusal zekâ düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
- Hargreaves, A. (2001). Emotional geographies of teaching. Teachers College Record, 103(6), 1056-1080.
- Holec, H. (1981). Autonomoy in foreign language learning. Oxford: Pergamon Press.
- İlke Bal, S. ve Pehlevan, Z. (2020). Beden eğitimi öğretmenlerinin öğrenen özerliğini destekleme davranışları ile liderlik stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Araştırmaları Dergisi, 12(1), 11-26.
- İşmen, A. E. (2001). Duygusal zekâ ve problem çözme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (13), 111-124.
- Karakuş, M. (2013). Emotional intelligence and negative feelings: A gender specific moderated mediation model. Educational Studies, 39 (1), 68-82.
- Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (27. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Kırtıl, S. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Kızıl, Ş. (2004). Öğretmenlerin duygusal zekâları ile adanmışlıkları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Okan Üniversitesi, İstanbul.
- Koç Akran, S. ve Bakır, B. (2019). Öğretmenlerin duygusal zekâlarıyla öz yeterlilikleri arasındaki ilişki. Akademik Bakış Dergisi, 75(11), 157-173.
- Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 14, 56-64.
- Labaree, D. F. (2000). On the Nature of Teaching and Teacher Education Difficult Practices that Look Easy. Journal of teacher education, 51(3), 228-233.
- Little, D. (1991). Learner autonomy: definitions, issues and problems. Dublin: Authentik.
- Madhar, Mohamed Abdul, Emotional Intelligence of Teachers and Effective Class Room Management (August 26, 2010). Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=1666122 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.1666122
- Mehmood, T., Qasim, S., & Azam, R. (2013). Impact of emotional intelligence on the performance of university teachers. International Journal of Humanities and Social Science, 3(18), 300–307
- Naqvi,I.H.,Iqbal,M.&Akhtar,S.N.(2016). The Relationship between Emotional Intelligence and Performance of Secondary School Teachers. Bulletin of Education and Research June 2016, Vol. 38, No. 1 pp. 209-224
- Nunan, D. (1998). Closing the gap between learning and instraction. TESOL Quaerterly, 29(1), 133-158.
- Oğuz, A. (2013). Teacher’s views about supporting learner autonomy. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1273-1297.
- Özçelik, N. (2015). Üniversitede Fransızcanın ikinci yabanı dil olarak öğretimi/öğretiminde öğrenen özerkliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 102-115.
- Perlman, D. ve Webster, C. A. (2011). Supporting student autonomy in physical education. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 82(5), 46-49.
- Sarısoy, B. ve Erişen, Y. (2018). Öğretmenler için duygusal zekâ becerileri programının tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 17(4), 2188-2215.
- She, H. C., & Fisher, D. (2002). Teacher communication behavior and its association with students' cognitive and attitudinal outcomes in science in Taiwan. Journal of Research in Science Teaching, 39(1), 63-78.
- Smith, R. C. (2000). Starting with ourselves: Teacher-learner autonomy in language learning. In B. Sinclair, I. McGrath and T. Lamb (eds.) Learner autonomy, teacher autonomy: Future directions. Lon-don: Longman.
- Tıkır, N. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışlarıyla duygusal zekâları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
- Tok,Ş.&Dolapçıoğlı,S.D.(2011). Sınıf öğretmenlerinin duygusal zeka düzeyi ile sınıf yönetimi yaklaşımları arasındaki ilişki. I.Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretimi Kongresi. 05-08 Ekim 2011. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi.
- Uşun, S., Yakar, A. ve Kahya, O. (2016). Sınıf öğretmenlerinin ve ortaokul branş öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının incelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education-CIJE (5), 72-81.
- Wang, P. (2011). Constructivism and learner autonomy in foreign language teaching and learning: To what extent does theory inform practice? Theory and Practice in Language Studies, 1(3), 273-277.
- Yılmaz, K., Oğuz, A. ve Altınkurt, Y. (2017). Öğretmenlerin liderlik davranışları ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 659-675. Yurtseven, G. Ö. ve Özaydınlık, K. B. (2018). Ortaöğretim öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini destekleme davranışları ve denetim odağı eğilimleri. İlköğretim Online, 17 (4), 28-36.
