Author :
Abstract
Münazara tekniği ikna ve konuşma için önemli tekniklerden biridir. Münazara en etkili tartışma tekniklerinden biri olup öğrencilerde demokratik bilincin gelişmesi ve konuşma becerilerinin yetkinleşmesi, öğrencilerin düşündüğünü ifade edebilmesi veya iletişim, ikna becerilerinin gelişmesi açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada münazara tekniğinin öğrencilerin konuşma becerilerinin gelişimindeki önemi öğretmen görüşlerine göre incelenmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Katılımcılar çeşitli illerden rastgele seçilen 10 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Türkçe Öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda yarı yapılandırılmış görüşme formu aracıyla görüşler alınarak veriler toplanmıştır. Veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; münazara tekniğinin konuşma becerilerinin gelişimine, iletişim becerisinin gelişimine, eleştirel düşünme becerisine, problem çözme becerisinin gelişimine ve yaratıcılık becerisinin gelişimine olumlu katkılar sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. İletişim becerisi bağlamında, karşılıklı iletişim düşünüldüğünde, münazaranın öğrencilerin kendini bilinçli bir şekilde, topluluk karşısında ifade etmesi ile konuşma becerilerinin gelişimini desteklemesi de önemli görülmüştür. Münazara tekniği öğrencilerin topluluk önünde nasıl konuşacaklarını öğrenmeleri ve özellikle de ikna yeteneklerinin gelişmesi bakımından faydalı görülmektedir.
Keywords
Abstract
The debating technique is one of the important techniques for persuasion and speaking. Debate is one of the most effective discussion techniques, and it is very important in terms of the development of democratic consciousness in students, the development of speaking skills, the ability of students to express what they think or the development of communication and persuasion skills. In this study, the importance of the debate technique in the development of students' speaking skills was examined according to the views of the teachers. Qualitative research method was used in the study. Participants consist of 10 Turkish teachers randomly selected from various provinces. In line with the opinions of Turkish teachers, the data were collected by taking their opinions with the semi-structured interview form tool. The data were analyzed by content analysis. According to the results obtained from the study; It was concluded that the debate technique contributed positively to the development of speaking skills, the development of communication skills, the development of critical thinking skills, the development of problem solving skills and the development of creativity skills. In the context of communication skills, when mutual communication is considered, it was also considered important that the debate supports the development of speaking skills by expressing the students consciously in front of the community. The debating technique is seen as beneficial for students to learn how to speak in front of a public and especially to improve their persuasion skills.
Keywords
- Aslan, S. (2010). Ortaöğretim 10. sınıf öğrencilerinin üst bilimsel süreç ve eleştirel düşünme becerilerinin geliştirilmesine bilimsel tartışma odaklı öğretim yaklaşımının etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aull Davies, C. (1999). Reflexive Ethnography A Guide to Researching Selves and Others. London, New York: Routledge.
- Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1): 231-274.
- Browne, M. N., & Freeman K. (2010) Distinguishing features of critical thinking classrooms. Teaching in Higher Education, 5(3), 301-309. doi:10.1080/713699143.
- Büyükdinç, N. F. (2007). Osmanlı medreselerinde bir öğretim metodu olarak münâzara ve Ahmet Cevdet Paşa’nın Adâb-ı Sedâd adlı eseri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Cazden, C. B. (2001). Classroom discourse: The language of teaching and learning. Portsmouth: Heinemann.
- Çalık, M., ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39 (174).
- Çapraz, E. (2018). ‘Mücadele’den ‘Münazara’ya: Türk Edebiyatında Münazaranın Kaynağına Dair İçtimai Bir Bakış. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 58(1), 21-41.
- Demir, M. K., Şahin, Ç., ve Tutkun, T. (2016). Sosyal bilgiler dersi için sınıf öğretmeni adaylarının münazara konusu oluşturma becerilerinin değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (32), 51-66.
- Dinçer, S. (2018). Eğitim Bilimleri Araştırmalarında İçerik Analizi: Meta-Analiz, Meta-Sentez, Betimsel İçerik Analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 176-190. http://doi.org/ 14686./buefad.363159.
- Denzin ve Y. S. Lincoln (Ed.). (2008). Handbook of qualitative research (s. 105–117). Thousands Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
- Duschl, R. A., ve Osborne, J. (2002). Supporting and promoting argumentation discourse in science education. Studies in Science Education, 38, 39-72.
- Dürüşken, Ç. (1995). Roma’da rhetorica eğitimi, Arkeoloji ve Sanat Yay., İstanbul.
- Erduran, S., Ardaç, D., & Güzel, B.Y. (2006). Learning to teach argumentation: case studies of pre-service secondary science teachers. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 2, 2, 1-13.
- Ergenç, İ. (1995). Konuşma dili ve Türkçenin söyleyiş sözlüğü, Simurg Yay., Ankara.
- Falkingham, L., ve Reeves, R. (1998). Context analysis—A technique for analysing research in a field, applied to literature on the Management of R&D at the section level. Scientometrics, 42(2), 97-120.
- Fines, J., ve Nichol, J. (1997). Teaching primary history. Heinemann, UK: Nuffiled Primary History Project.
- Gerring, J. (2007). The case study: what it is and what it does. In The Oxford handbook of comparative politics.
- Guba, E. G. ve Lincoln, Y. S. (1994). Competing paradigms in qualitative research. Handbook of qualitative research, 2(105), 163-194.
- Kaya, H. (2017). Mantık Biliminin İmkânlarıyla İnşa Edilen Bilimsel Tartışma Yöntemi: Münazara ilmi ya da Âdâbu’l-Bahs. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (12), 69114.
- Klenke, K. (2016). Qualitative research in the study of leadership. Emerald Group Publishing Limited.
- Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 287.
- Kuzgun, Y. (2000). Eğitimde kendini gerçekleştirme. A. Şimşek (Ed.), Sınıfta demokrasi içinde (s. 1-25). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
- Kürüm, D. (2002). Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme gücü, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Nussbaum, E. M. (2002). Scafollding argumentation in the social studies classroom. The Social Studies, 93(2) 79-83.
- Oğuzkan, T. (1970). Grup münakaşası el kitabı. Ankara: Ülkü Yayınları.
- Osborne, J., Erduran, S., & Simon, S. (2004). Enhancing the quality of argumentation in school science. Journal of Research in Science Teaching, 41,10, 994-1020.
- Özçetin, K. (2019). Akademik tartışma modelinin Türkçe derslerinde kullanılabilirliği üzerine bir durum araştırması, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Potur, Ö., ve Yildiz, N. (2016). Konuşma Becerisi Alanında Yapılan Akademik Çalışmaların Eğilimleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, (18).
- Sever, S. (1997). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Ankara: Anı Yayıncılık.
- Taşpınar, M. (2004). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
- Yeşil, R. (2003). Demokratik eğitim ortamının insan hakları temeli. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 45-54.
- Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
