Çocukların bilişsel gelişiminde çevrenin etkisi oldukça büyük bir öneme sahiptir. Bu durumun giderek daha iyi anlaşılması ve gündeme gelmesiyle birlikte, "çocuk dostu mekan" ve "çocuk dostu kent" kavramlarına olan ilgi artmıştır. UNICEF tarafından belirlenen pek çok temel ilke doğrultusunda, çocuk dostu alanların tasarlanmasına yönelik çalışmalar hız kazanmıştır. Özellikle çocukların günlük yaşamlarının büyük bir bölümünü geçirdiği ev, okul ve sokak gibi ortamlarda, oyun faaliyetleri onların bilişsel gelişim süreçlerine ve sosyalleşmelerine en önemli katkıyı sunmaktadır. Son dönemde kamusal alanlarda çocuklara özel oyun alanlarının tasarımı sıkça karşılaşılan bir yaklaşım haline gelmiştir. Bu çerçevede ele alınan çalışma, bir kafenin çocuk dostu bir mekan olarak değerlendirildiği bir örneği incelemektedir. Söz konusu mekan, esas olarak ebeveyn odaklı değil, öncelikli olarak çocuk odaklı olan yaklaşımıyla dikkat çekmektedir. Mekanın yeterlilikleri, Çocuk Dostu Alanlarının Geliştirilmesi Pratik Kılavuzu'nda belirtilen temel ilkelere göre değerlendirilmiştir. Bu çalışma, benzer özellikteki mekanların yaygınlaştırılmasına yönelik bir model ve örnek oluşturmayı amaçlamaktadır.
The impact of the environment on children's cognitive development is of significant importance. As this issue becomes increasingly understood and brought to the forefront, interest in the concepts of "child-friendly space" and "child-friendly city" has increased. Studies on the design of child-friendly spaces have accelerated, in line with several fundamental principles established by UNICEF. Play activities contribute most significantly to children's cognitive development and socialization, particularly in environments such as homes, schools, and streets, where children spend a significant portion of their daily lives. Recently, the design of child-specific play areas in public spaces has become a common approach. Within this framework, this study examines an example of a cafe being considered a child-friendly space. This space stands out for its primarily child-focused approach, rather than its primarily parent-focused approach. The space's capabilities were evaluated according to the fundamental principles outlined in the Practical Guide for Developing Child-Friendly Spaces. This study aims to establish a model and example for the dissemination of similar spaces