Author:
Abstract
Tanzimat’ın ilanıyla birlikte siyasi, sosyal, kültürel ve ekonomik alanlarda Batı etkisinin belirginleşmesi edebî sahada da yankısını bulur. Batılılaşma düşüncesinin sosyo-kültürel alandaki yansımaları, özellikle sosyal fayda prensibi ile hareket eden dönem sanatçılarını harekete geçirir. Çünkü bu dönem sanatçıları, Batılılaşma fikriyle başlayan değişim hareketlerinin temelinde eğitimi bir sorun olarak ele almak gerektiğine inanırlar. Düşüncelerini geniş kitlelere ulaştırmak amacıyla farklı yazı ve yayın türleri kullanan sanatçılar, roman türündeki eserlerinde de amaçlarına uygun hareket ederler. Dönem aydınlarının eğitim ile ilgili önemsedikleri bir başka unsur da okul (mektep)dışında verilen eğitimin içeriği ve niteliğidir. Bu açıdan çalışmada, Tanzimat dönemi romanlarından hareketle eğitim ve öğretimin kurumsal olmayan boyutu değerlendirilecektir.
Keywords
Abstract
With the declaration of the political reforms (Tanzimat) in Ottoman State in 1839, the Western effect became evident in political, social, cultural and economic aspects, and they also had their reflections within literature. The socio-cultural reflections of Westernization ideology motivated especially the artists of the era who followed social benefits basis. Because, the artists of the era thought that education, which was a base to the movements of change triggered by ideology of Westernization, should be regarded as a basic problem. With the purpose of spreading their ideas to bigger audience, the authors who utilized a variety of ways of writing and publishing, used the novel in accordance with their purposes. The other education wise aspect that the intellectuals of the era paid attention to was the content and quality of the non-institutional education. With respect to the Tanzimat era novel, non-institutional extent of the education will be analyzed within this study.