VAKIF ÜNİVERSİTESİ ÇALIŞANLARININ İŞTEN AYRILMA NİYETİ ÜZERİNDE İŞVEREN MARKASI UYGULAMALARININ ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Author:
Abstract
Bu araştırmanın amacı, işveren markası uygulamalarının çalışanların işten ayrılma niyeti üzerine etkisinin incelenmesidir. Araştırma, İstanbul’daki vakıf üniversitelerinde aktif olarak görev yapan akademik ve idari personel üzerinde yapılmıştır. Araştırma örneklemi, ilgili üniversitelerde görev yapan 230 gönüllü katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, çalışanların işveren markası uygulamaları algısının işten ayrılma niyetleri üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Regresyon analizi sonuçlarına göre işten ayrılma niyetinde varyansın %48’inin alt boyutlardan etkilendiği tespit edilmiştir. Bir başka ifade ile “Yorumlanan Örgüt Kimliği İmajı” ve “Algılanan Psikolojik Fayda” alt boyutlarında bir birimlik farklılığın işten ayrılma niyetindeki negatif yönlü değişime sebep olduğu ve bu değişim %48’inin alt boyutlarca açıklanabildiği tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of this research is to examine the effect of employer branding practices on employees' turnover intention. The research was conducted on the academic and administrative staff actively working in foundation universities in Istanbul. The research sample consists of 230 volunteer participants working at the relevant universities. According to the results obtained from the research, it has been determined that the perception of employer brand practices of the employees has a significant effect on their intention to leave. According to the results of the regression analysis, it was determined that 48% of the variance in intention to leave was affected by the sub-dimensions. In other words, “The Interpreted Organizational Identity Image” and It has been determined that a one-unit difference in the sub-dimensions of "Perceived Psychological Benefit" causes a negative change in the intention to leave, and 48% of this change can be explained by the sub-dimensions.